"നാം നമ്മുടെ രാഷ്ട്രത്തെ ഒരു മതേതര രാഷ്ട്രം
എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഒരു പക്ഷെ, മതേതരം എന്ന വാക്ക് കൃത്യമായ ഒന്നല്ല. എന്നാലും, മറ്റൊരു കൂടുതൽ നല്ല വാക്കിൻറെ അഭാവത്തിൽ
നമുക്ക് ആ വാക്ക് ഉപയോഗിക്കാനേ തരമുള്ളു. എന്താണ് ആ വാക്കിൻറെ അർത്ഥം? തീർച്ചയായും, അതിൻറെ അർത്ഥം മതത്തെ നിരുൽസാഹപ്പെടുത്തുന്ന
രാഷ്ട്രം എന്നല്ല, മറിച്ച്, മതത്തിനും വിശ്വാസത്തിനും ഉള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം
എന്നാണ്. മതമില്ലാത്തവർക്കും യാതൊരു മതത്തിലും
വിശ്വസിക്കാത്തവർക്കും ഉള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും അതിൽ പെടുന്നു. മറ്റുള്ളവരുടെ
സ്വാതന്ത്ര്യങ്ങളിലും നമ്മുടെ രാഷ്ട്രത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനതത്വങ്ങളിലും
ഇടപെടാത്തിടത്തോളം,
അത് എല്ലാ
മതങ്ങൾക്കും പൂർണ പ്രവർത്തന സ്വാതന്ത്ര്യം
ഉറപ്പു
നൽകുന്നു. ഈ അടിസ്ഥാന തത്വം എല്ലാ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളും അവരുടെ വിശ്വാസത്തിന്റെ
ഭാഗമാക്കേണ്ടതുണ്ട്.
അതിലും മേലെ, ഇതേ തത്വം, അതിൻറെ പൂർണ അർത്ഥത്തിൽ നമ്മുടെ ഭൂരിപക്ഷ
സമുദായവും മനസ്സിലാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. കാരണം എണ്ണത്തിലും മറ്റു പല
വിധത്തിലും പ്രബലമായതു നമ്മുടെ ഭൂരിപക്ഷ സമുദായം തന്നെ ആണ്. ആ സ്ഥാനം നമ്മുടെ മതേതരത്വത്തെ
ക്ഷീണിപ്പിക്കാത്ത തരത്തിൽ വിനിയോഗിക്കേണ്ട ഉത്തരവാദിത്വം ഭൂരിപക്ഷ സമുദായത്തിൽ നിക്ഷിപ്തവുമാണ്" (ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു ലോകസഭയിൽ 1953 ഫെബ്രുവരി18- നു ചെയ്ത പ്രസംഗത്തിൽ നിന്ന്)*.
എത്ര അർത്ഥവത്തായ വാക്കുകൾ!
ഒരു പക്ഷെ, തുടക്കത്തിൽ നമ്മുടെ ഭരണഘടന എഴുതുമ്പോൾ മതങ്ങളെ പൂർണമായും തഴയാൻ കഴിയുമായിരുന്നു. എന്നാൽ മത വിശ്വാസങ്ങളിൽ അടിയുറച്ചു ജീവിക്കുന്ന ഒരു ജനതയെ അവരുടെ വിശ്വാസങ്ങളിൽ നിന്നും അകറ്റാൻ അവർ ശ്രമിച്ചില്ല. പകരം, ചില അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങൾക്ക് വിധേയമായി ഓരോരുത്തർക്കും അവരുടെ വിശ്വാസപ്രമാണങ്ങൾ അനുസരിച്ച് ജീവിക്കാനുള്ള മൌലിക അവകാശം ആണ് നമ്മുടെ ഭരണഘടന വിഭാവനം ചെയ്തത്. വ്യക്തികളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു നൽകിയ ആ ബഹുമാനം നമുക്ക് കാത്തു സൂക്ഷിക്കാൻ കഴിയട്ടെ!
